سه ماهگي

چه سخاوتمند است  پاييز

كه شكوه بلندترين شبش را

عاشقانه پيشكش زمستان كرد

زمستانت سفيد و سلامت دختر پاييزي من

نازنينم يه فصل از زندگيت گذشت و سه ماهه شدي

حالا ديگه هر روزمون رو با خنده هاي قشنگ و بي دندون تو شروع ميكنيم

گردن گرفتنت عالي شده و ديگه هد نميزني وسط دماخ مامان و بابا

با عروسكات بازي كه چه عرض كنم بيشتر در حال ليس زدن و مزه كردنشون هستي

از شيرين زبونياتم كه ديگه نگو به زبون خودت حرف ميزني ولي ما هنوز تسلطي رو اين زبون پيدا نكرديم

موقع شير خوردنم فضوليات گل ميكنه و كافيه يه نفر از كنارمون رد شه فوري نگاه ميكني كي بود كجا رفت اصلن اينجا چيكار ميكنه

نميدونم راجب سايز دهنت چه فكري ميكني ماماني كه ميخواي دو تا دستاتو تو دهنت جا بدي

اينجا بابايي داره تمرين ميكنه چطوري بيرون با آغوشت بغلت كنه و توام از تعجب شاخ درووردي

و وقتي براي اولين بار در زمستون هوس گردش رفتن با شما به كله بابا و مامان ميزنه 

البته بماند در تمام مدت خواب بودي نازنينم و بيشتر به كام ما بود تا شما

وقتي براي اولين بار داخل وانت آروم نشستي تا ماماني بشورتت

و بعد از حموم: انگاري آب رفته تو گوشم ماماني بزار تميزش كنم

و اينجا هم بابايي در حال سايز گرفتن از پاي خودشو توء كه ببينه كي ميتوني پا تو كفشه بابا بكني

و اينجا هم براي اولين بار 30 ثانيه نشستي البته با تعجب 

و در آخر هم عكساي ماهگرده سومت فندقه مامان

و در آخر هم شام به مناسبت ماهگردت با ماماني رفتيم بيرون و ما شام خورديم و شما پستونك